28 Nisan 2009 Salı

hayat bu işte..

Bazen ben de terk edip gidebilsem keşke diyorum
İçimde bir İstanbul var ondan vazgeçemiyorum.

Belki sen de bir gün geçersin diye köprülerinden
Yakıp yıkamıyorum, koparıp da atamıyorum içimden

Hayat bu işte;
Kanatlanıp gitmek dururken
Dört duvar içinde hap solursun
Yaşamak için bir neden ararken
Ölmek için bulursun

Söyle; taşı toprağı altın olmuş kaç yazar ?
Delik testi umutlarım, akar altından azar azar.
Söyle, neye yarar yaşamak altın bir kafeste
Bir yanım seni beklerken, diğeri bekler ölümü ağır ağır

Hayat bu işte;
Kanatlanıp gitmek dururken
Dört duvar içinde hap solursun
Yaşamak için bir neden ararken
Ölmek için bulursun

manga sağolsun ama ben köprüleri gene de atmaya karar verdim, vazgeçiyorum..

4 yorum:

zilsizzarife'nin yeri dedi ki...

Hayat işte,çoktan seçmeli...
Karar verip,başlangıç yapabilmeli insan yeni şeylere...
Manga çok haklı söylediklerinde.
Her gün güneş doğuyor.Ve dünya senin,benim üzülmemden dolayı durmuyor.Dönmeye devam ediyor.
Önümüze bakmayı öğrenmeli...
Kimbilir daha neler çıkacak bu yolda,karşımıza:)
Umut ediyorum ki hep güzel olucak bundan sonra:)

egi dedi ki...

evet bundan sonra hep güzel şeylere, önce sağlıkla, sonra diğer yaşam kaynaklarıyla mutlulukla, huzurla, aşkla...

gns dedi ki...

ah polly geri dönüyor sanırım.. özlemişim :)

egi dedi ki...

umarım geri dönecek..