birikmiş nisan yazıları..

insan florya sahilinde bir akşam vakti yalnız başına yürürken kulağında da manga'dan cevapsız sorular varsa kimi düşünür? ya da insan diyip genellemeyelim, özelleştirip egi diyelim.. hani bir öğleden sonra bu sahilde o hatırlanan şahsiyetle keyifli bir öğlen yemeği yiyen egi.. acı çoook ciddi çoook derin bir acı verdin bana sebepsizce.. bir yandan tabii ki sana hissettiklerimi illa bana hisset diyemem diyorum peki ama aslında ben ne istiyordum, bekliyordum ya da hala istiyorum bekliyorum işte ben de onu bilmiyorum.. bu da benim cevapsız sorularım.. gerçi bu hikayede her şey benim her şey bana ait hepsi eginin ta kendisi..

13/4/10 florya sahilinde bi başına bi egi..

dün sana ithafen bir şeyler yazmıştım şimdi gene yalnız başıma bir yolculuktayım.. az önce de sertab'tan açık adres çaldı.. diyeceksin ki sen de her şarkıyı benden biliyorsun.. ama rica edicem bi baştan sona dinle.. benim yakarışlarım anca böyle olabilir hatta "bu böyle olabilir de" de bizim.. şimdi ablamın tezi için çapaya gidiyorum, şu anda hayatımın herhangi bir yerinde olsaydın bu saatte yalnız mı gideceksin diyip sen de gelirdin, sende o dostluk, arkadaşlık, vefa vardı hem de fazlasıyla.. ama ben yanlış yapıp kıymetini mi bilemedim ne dersin? ben mi ihanet ettim dostluğumuza, arkadaşlığımıza ya da o aramızdaki her ne idiyseo bağa???

14/4/10 yolda gene bi başına bi egi..

geçen akşam o muhteşem eğlenceli grubumuzla görüştük, uzun bir aradan sonra sen de vardın.. uzun bir aradan sonra ilk defa aynı gruptaydık.. herşeyin başlangıcı olan grup ya da hiç bir şeyin hiç bir zaman başlamadığı grubumuz.. beni gene kızdırdın, ama iyi olan bir şey var, artık daha az acığını hissettim.. hiç o derin mavi gözlerinle göz göze gelmedim, belki de ondan daha az acıdı.. bakmamalıydım.. bir kere daha kanıtladın her şeyin bittiğini ya da hiç bir şeyin başlamadığını ve başlayamayacağını.. başlatmayacağını ve hatta belki de artık benden tiksindiğini.. yeter artık seni daha fazla düşünmek istemiyorum.. geçmiş ol istiyorum.. bitsin gitsin artık bu içimdeki bütün duygular, öfke, kızgınlık dahil..

23/4/10 gene bir bayram ama egi gene işte.. (bu arada tarihi yazarken geçen sene bugün döndüğün aklıma geldi, unutmak olayı çok da gerçekçi görünmedi bunu hatırlayınca..)