tag:blogger.com,1999:blog-32815326560842642102024-03-08T10:35:06.099+03:00egi'nin yeriegihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.comBlogger63125tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-71719935911283935882012-12-09T21:35:00.001+02:002012-12-09T21:35:52.711+02:00hani...hani onun "bizi unutur mu acaba"deyişinde -bana bir şey olur da donemezsem beni unutur mu- sorusu da yatıyor ya... <br />
ve bizim de "yok canım 1-2 ayda unutur mu hiç..." derken -ya dönemezse- tedirginliğimiz var ya...<br />
<br />
işte buna katlanması çok zor........egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-22979377026388740672012-06-08T01:58:00.000+03:002012-06-08T01:58:14.105+03:00unutursun..bu da geçen pazara dair blog olsun..<br />
bu da gelir.. bu da geçer..<br />
hayat bu işte..<br />
zaman basıp kanayan yarana.. unutursun..<br />
<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=DyF3W7LZoMU&feature=endscreen&NR=1">http://www.youtube.com/watch?v=DyF3W7LZoMU&feature=endscreen&NR=1</a>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-26533871497269763252012-06-08T01:53:00.000+03:002012-06-08T01:54:41.472+03:00boşluk..kendimi kocca bir boşlukta hissediyorum.. ne yapıyorum, ne yapmalıyım, ne yapıcam, neler oluyor, ne olacak, hepsi soru işareti hepsi muamma.. hazırlamam gereken cv ler varken, boooş boooş saatlerce oyun oynarken buluyorum kendimi.. zamanın bereketi yok, paranın bereketi yok.. acayip bir ruh halindeyim.. çözemiyorum.. ama yanlış anlaşılmasın geçen pazar ile ilgili bir durum değil.. bu daha hayata dair kalple alakası yok.. yapmak istediklerim, okumak istediklerim var ama zaman yok, nasıl oluyor da yok.. oyun oynarken neyin hırsını alıyorum hayattan? hayatta kazanamadıklarımı, oyunda hep birinci olunca yeri dolmuş gibi mi hissediyorum acaba.. çok net olan bir şey var ki o da bir şey bilmediğim...<br />
iş boş, kafa boş, hayat boş, cep boş, kalp boş, beyin boş, zamansa kocca bir boşluk!<br />
<br />
kara delikte..<br />
egiegihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-76196990158186035532012-06-03T14:45:00.001+03:002012-06-03T14:45:30.794+03:00günün karalamacaları 4hani cevapsız sorular vardı ya.. işte sanırım bugün onların asıl cevaplarını aldığı gündür.. bayağı aldım yani cevaplarını.. insanın boğazına otursa da hatta k.ç üstü otursa da al sana cevap.. bu kadar zaman sonra gelen en net en kesin en ennnn ennnnnnn cevap! bu da her zamanki gibi manga'dan gelen cevapsız sorular buyrun aynı kişi ile ilgili bunu soooon kez dinleyelim...<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=XZw8KNbd1tU">http://www.youtube.com/watch?v=XZw8KNbd1tU</a>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-27219913158057040302012-06-03T14:25:00.000+03:002012-06-03T14:25:58.010+03:00günün karalamacaları 3sabah kalktım (ya da öğlen diyelim) ( ya da tam işte o sıralarda kalktığımda) elektrikler kesik.. kahvaltı yaparken müzik dinlemek istedim, elektrik nedenli internet olmadığından usb hafızadan müzik dinleyeyim dedim.. ilk karşılaştığım klasör birsen tezer oldu.. günün havasına (ya da benim geceden beri ki manasız havama en uygun olan ve belki de cuk oturan) fazla oturdu.. buyrun bu da size gelsin... birsen tezer.. çığlık çığlığa söylüyoor...<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=eo5JiVLrUIQ">http://www.youtube.com/watch?v=eo5JiVLrUIQ</a>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-39902573186340177242012-06-03T13:17:00.001+03:002012-06-03T13:17:42.816+03:00günün karalamacaları 2yetişemedim...<br />
gecenin ani şok haberi ile sabahı bulmam nedeniyle yetişemedim saat 11-12.30 arasındaki etkinliğine..<br />
seneler önce bi yurtdışına giderken gitme dememi beklemiştin.. ben de gitme dersem bu gidişini etkileyecek miydi, kalacak mıydın demiştim, sen de yoo gene gidecektim ama deseydin dedin..<br />
işte bugünkü etkinlikte de gitme dememin faydası olmayacağını hepimiz biliyoruz..<br />
herkese sözler verebildin bir ben hariç.. çünkü beni görmezden gelmeyi tercih ettin..<br />
herkesi gördün.. beni es geçtin.. ve estiiiiiiin geçtiiiiin ve belki de ezdiiiiin geçtiiin...<br />
gene yolun açık olsun.. gene uğurlar olsun..egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-61438972899484919742012-06-03T03:52:00.001+03:002012-06-03T03:58:42.083+03:00günün karalamacaları 1<span style="color: #b45f06;">bişi tesadüfleri seviyordu neydi hakikaten o???</span><br />
<span style="color: #b45f06;">yoook yooook ilk aklınıza gelen değil!!</span><br />
<span style="color: #b45f06;">sakın onu aklınızdan bile geçirmeyin!</span><br />
<span style="color: #b45f06;">ziraa ölünün arkasından konuşulmaz!</span><br />
<span style="color: #b45f06;">akıldan bile geçirilmez!</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-3464596468889499232012-06-03T03:42:00.001+03:002012-06-03T03:55:58.115+03:00wohoohooooooo harbiden çoook seeeerrrrttt<span style="color: #b45f06;">yazacak çoooook şeeeey vaaaar ama aslında hiiiiiiiç bir şeeeeey yooooook ama olay harbiden ne hissetireceğini bilmeyen bir şey.. yani anlatılmıyor kelime ile, hiç bir yüz ifadesine, mimiğe karşılık değil.. karmaşa, karışıklık, inanamama, şaşırma, .... ve daha niceleri.. aslında bir konu hakkında ilk tepkimiz ne ise aslında bu herşeyi özetleyen şeydir ilk tepkim : </span><br />
<span style="background-color: #6fa8dc; color: #b45f06;">"<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; text-align: left;">oooooo woooooow</span></span><br />
<ul class="uiList body contentListWidth" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; list-style-type: none; margin: 2px 0px 0px; padding: 0px; text-align: left;">
<li class="uiListItem uiListVerticalItemBorder" style="border-width: 1px 0px 0px; display: block;"><div class="content noh" id="id.313443475406211" style="overflow: hidden; padding: 2px 0px 1px; width: 350px; word-wrap: break-word;">
<div style="display: inline;">
<span style="background-color: #6fa8dc; color: #b45f06;">çoooook sertttttt" </span></div>
</div>
<div class="content noh" id="id.313443475406211" style="overflow: hidden; padding: 2px 0px 1px; width: 350px; word-wrap: break-word;">
<div style="display: inline;">
<span style="background-color: #6fa8dc; color: #b45f06;">ve ardından:</span></div>
</div>
</li>
</ul>
<div class="content noh" id="id.342218775850658" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; overflow: hidden; padding: 2px 0px 1px; text-align: left; width: 350px; word-wrap: break-word;">
<div style="display: inline;">
<span style="background-color: #6fa8dc; color: #b45f06;">"ben sevmiyorum anacım haziran aylarını" </span></div>
</div>
<div class="content noh" id="id.342218775850658" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; overflow: hidden; padding: 2px 0px 1px; text-align: left; width: 350px; word-wrap: break-word;">
<div style="display: inline;">
<span style="color: #b45f06;"><br /></span></div>
</div>
<span style="color: #b45f06;">ve bu haziranlara vardıran mayıs aylarını da...genelleme yapmamak lazım, kadere böylece yazılmasına neden olmamak lazım.. ama aynı tip şeylerin hep bu aylara debk gelmesi baharın suçumu yani?? bir türlü bana gelmeyen o "bahar"ın?? </span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">her ne kadar üstünden uzun zamanlar geçse de her yeni haber bi daha acıtıyor, kim ne derse desin.. ama bu acının nedeni yaşanmışlıklar değil de yaşanmamışlıklar olması kötü.. ayrıca bundan sonra yeni yaşamlara yelken açıldığını bilmek de.. öyle çok istiyor ki canım can acıtmak.. ya da sadece bi şaşkın, korkulu ifadeleri gözlerinde görebilmek.. sırfff o ifade için pazar sabahı kmler aşabilirim hiiiiiç gocunmadan.. sırf o nerden çıktın sen, bi delilik yapmazsın di mi bakışı için :))) ahh ahhh insan ruhu, egosu ne zavallı aslında.. egonu tatmin et, gururunu yerle bir et.. ama ne vaaaar, yakışmaaaz.. ve nedeni bilinemez, karşıdaki anlayamaz, algılayamaz var.. algılayaydı zaten şimdi bunlar yazılıyor olmazdı.. </span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">acıtmak istiyorum dedim ya.. işin kötüsü acıttığını zannettirecek şeyi yapsan da acı nedir bilmeyenlerin hiç bir şey hissetmeyecek olması.. ama kesinlikle bu işin hakederi oraya gitmek :)) </span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">ahaha türk filmi gibi :D çok fazla türk filmi izlemekten hayatım devamlı türk filmi sahnelerine taş çıkarıyor.. nayııır nolamaaaz, duruuun :D</span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">ya da ne duracaksınız anasını satayım yiyin aynı b.ku yemeye.. b.k yazarken de gene atıfta bulunmak ne hoş :)</span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">iki satır bunalım yazıp, iki satır sonra gülücükler atmak tam daaa ruh halimin karşılığı.. resmen sırıtıyorum ekrana karşı nedensizce :D</span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">belki de ohhh be ne yırttım yaaaa sırıtışıdır.. kim bilir...</span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">bu defa susmalı!</span><br />
<span style="color: #b45f06;"><br /></span><br />
<span style="color: #b45f06;">not: yazı rengi olarak da b.k rengini seçtim, aradaki alıntı için de b.k nın göz rengini!</span><br />
<span style="color: #b45f06;">not2: ayrıca yok hayır blog yazmıcam diyenden korkacaksın :)</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-9201129611817607732012-06-03T03:20:00.002+03:002012-06-03T03:53:43.154+03:00büyü..<span style="color: magenta;">02.06.2012 öğle saatleri süper bir yaz havasında muhteşem deniz kenarı keyfinde Dolmabahçe'den bir kaç satır..</span><br />
<span style="color: magenta;">"Nasıl anlamlar yüklüyor insan bazı şeylere?</span><br />
<span style="color: magenta;">Cebimde bir 10 TL var, 1 yılı aşkın süredir,kenarda,dokunulmazda duran,o bana uğur getiriyor, getirecek, bereketim olacak dediğim..</span><br />
<span style="color: magenta;">Bugün dışarı çıkınca unuttum atm'ye uğramayı, cebimde 1,50 TL ve o "10 TL"..</span><br />
<span style="color: magenta;">Boğaz keyfine eşlik için çayın tanesi 3 TL..</span><br />
<span style="color: magenta;">Bozmalı mı o büyüyü çay için, yoksa devma mı diye yedim bitirdim kendimi ve sonra "bana bir su" diye verdim siparişi..</span><br />
<span style="color: magenta;">Su sadece 1 TL..</span><br />
<span style="color: magenta;">Büyü devam et, çay başka sefere :)</span><br />
<span style="color: magenta;"><br /></span><br />
<span style="color: magenta;">büyülü egi..</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-63352535506314580972012-05-24T04:15:00.000+03:002012-05-24T04:15:16.466+03:00garip<span style="color: #0b5394;">hayat garip.. zaman garip.. insanlar garip.. ben hepsinden garip.. işsiz, güçlü biriyken bu yoğunluğuma, karışıklığıma şaşıyorum.. güçlü olmak doğru mu yanlış mı yargılıyorum.. zamanın nereye gittiğine bakakalıyorum.. insanların, insanlığın nereye gittiğine bakakalıyorum.. böceklere, öküzlere şaşırıyorum hala.. hatta bazen lanet ediyorum.. garipsiyorum.. tam ne olduğunu hatırlayamadım ama bu garipsemek sözü ile ilgili de bi anım ve hatta yazım vardı ama şimdi arşiv karıştıramayacağım.. ne yaptığımı, ne yapacağımı, ne yapmam gerektiğini, ne yapmak istediğimi, ne yapmak istemediğimi, ne yapılması gerektiğini, ne yapmamın beklendiğini, ne yapmamın istenmediğini ve daha neleri neleri bilmiyorum... bi şarkı dinliyorum, başkalarına dinletiyorum, sonra o başkaları gidiyor, şarkıyla kalıyorum, sonra bi başkası geliyor, gene aynısı.. sıkılıyorum.. garipsiyorum.. gene manga dinliyorum, manga sanki benim blog dostum.. ama onlar da benden farksız devamlı aynı şarkıları pişirip pişirip koyuyorlar, ben de her defasından ilk duyduğumdan hissettiğimden, son duyduğumda hissettiğime doğru gene filmleri başa sarıyorum.. arşive gitmeyeceğim dedim ama kayboldum bile arşivin derinliklerinde.. üzüldüm kendime.. arşiv dönüşü devamı gelecek.. ve eminim ki başı sonu farklı veya sadece aynı şeyleri tekrar eder olacak.. tıpkı hayat gibi tekrar tekrar tekrar..</span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">eveeet gecenin 4ü oldu ve arşiv kontrolü bitti.. resmen aynı cins insanlar bana devamlı aynı şeyleri yaşatmış, sonra da ben hep üstüne manga dinlemişim :))) napıcam mangayı hayatımdan mı çıkarıcam düze çıkmak için :)) </span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">neyseee bu ara kendi dertlerimde değilim bir böceği ezme isteği var içimde sadece.. hem de kossskoccaman bir istek.. şerefsizzzzzzzzzz... ahhh ahhh daha neler yazılır da... nasıl oluyor da oluyor böyle şeyler... nasıl oluyor da... hayatında istediğin en çok şeyi böcek istemiyor diye yok etmek.. ve böcekli hayata devam etmek.. söylenecek söz çok ama söylenecek söz yok..</span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">ben ne oluyorum.. ne yapıyorum.. ne yapacağım.. zaman bilinçsizce akıp gidiyor.. ne olacak böyle? sonum nereye varacak? </span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">klasik gene egi soruları.. bitmiyor ne yapayım.. hoş soru biterse hayat da biter ama ben de diğer kızlar gibi bugün ne giysem gibi sorular sorsam? olmaz mı?</span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">offff offff karışık işte her yer, herkes, her yan, her köşe, her bucak, her hayat... </span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span><br />
<span style="color: #0b5394;">sihirli değnek bekleyişinde gecenin 4ünde..</span><br />
<span style="color: #0b5394;">egi</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-84439761527309989462012-04-04T22:16:00.002+03:002012-04-04T22:26:50.045+03:00yazmaya değmeyenler..değmiyorsunuz hiç biriniz yazmaya.. ama yazmasam da çatlıcam korkarım.. resmen memlekette adam kalmamış bea.. sağa bak, yok, sola bak, yok, önüne gelene bak, yok, arkanda bıraktığına bak, yok, yakında yok, uzakta yok.. yoook.. yooook.. yoooook.. topunuzu kibrit çöplerine, sularına havale ediyorum... yakmakla da bitmez ki.. hazır doğalgaza da zam gelmişken ısınma ihtiyacımızı öküzleri yakarak giderebiliriz önümüzdeki kış.. bahar mı.. bilmiyorum bahar nasıl geçer.. baharda da bir, yazda da bir, kışta da bir bunların topu...egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-22147191959859058012012-03-17T18:06:00.002+02:002012-03-17T18:17:05.354+02:00dün benim işsiz kaldığım ilk gündü..<span >dün benim işsiz kaldığım ilk gündü.. iki aydır gönüllü işsiz olmama rağmen.. iki çok güzel fırsat gibi görünen iki iyi firma gibi görünen yerden olumsuz yanıt gelir de ikisi de aynı gün mü gelir yaa...</span><div><span >uzun süre sonra ilk defa yıkıldım.. işsizdim, mutluyum, güçlüydüm.. dün gündüz birinden, gece de bilgisayar başında bir diğerinden haber alınca resmen oturduğum yere çöktüm kaldım.. ilk defa bu kadar güçsüz hissettim.. aa bu arada iki yerden diyorum ama aslında aynı günde üç yerden olumsuz cevap gelmişti.. ilk iş görüşmesini yaptığım yerden ki o işi istemiyordum, beğenmemiştim bile.. ama ondan da gelmiş AYNI GÜN.. şaka gibi.. yani tabii kii hepsinin hayalindeki çalışan olmayabilirim ama bari aralıklı gelseydi haberleri.. gerçi sonuç aynı olduktan sonra bi kere üzülmüş oldum gözlüğü ile de bakmak lazım, sonra hayırlısı diyoruz hep demek ki hayırlı değilmiş gözlüğü ile bakmak lazım amma gene de insan üzülüyor, etkileniyor, sinir oluyor işte napalım... </span></div><div><span >biliyorum geçici bir dönem, geçecek, elbet bulucam ama işte bunları hissetmeden de bunları yazmadan da geçemedim.. </span></div><div><span >biliyorum güzel günler gelecek ama gelsinler artık hee... </span></div>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-89471920837056508892012-03-10T02:29:00.000+02:002012-03-10T02:30:35.881+02:00kafa..<a href="http://www.youtube.com/watch?v=SjTc3QBEB8c&ob=av2e">http://www.youtube.com/watch?v=SjTc3QBEB8c&ob=av2e</a>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-20926896056700388362012-02-26T01:04:00.003+02:002012-02-26T01:06:09.516+02:00yeni kayıt :)bundan bir kaç saat önce yersiz yere sinirlenmişken bir kaç satır karaladım ama blog bunu kaydetmeye gerekli bile bulmadı.. o sildi ben de sildim :)) bahar gelsin bahar gerisi hikaye :))egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-52259116140588045772011-12-06T23:33:00.004+02:002011-12-07T00:14:46.761+02:00ne denir ki..<span style="color:#33ccff;"><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"><strong>çoook enteresan bir hismiş çoook.. bu ne başka şehirde okumasına, ne görev için gittiği kaldığı başka şehirlerde olmasına benzemiyor, ne de aynı şehirde kendi bekar evinde olmasına benzemiyormuş.. çook enteresan bir hismiş çoook.. o zaman istediğin zaman yanına gidersin, bütün akşam geyik yaparsın, biraz leblebi, biraz light limonatayla biraz cnbc-e dizisi biraz behzat ç. izleyip gece giderdi.. ama şimdi öyle değil.. yanında bir yabancı var artık.. buraya sadece bir yabancı yazıcam bizi ne kadar gereksiz yere üzdüğünü yazıya dökmek istemiyorum, çünkü artık onlar birlikteler.. artık her şey geride kalmalı.. tüm yaşananları yutucaz.. önemli olan Ödem'in mutlu olması.. gerisi hikaye.. 2 gün öncesini konuşanlara, kızanlara kızıyorum, yeter diyorum bitti artık, geçmişi konuşmanın hiç birimize faydası yok.. konuştukça birbirimizi gaza getiriyoruz, hırslanıyoruz ama bu neye yarıyor.. biz gene iyiliğimizle insan olamayanları insan etmeye çalışacağız.. tıpkı düğün eğlencemizde olduğu gibi.. onlar odun oldukça biz yandan yandan attırdık.. tınlamadık.. ablam mutluysa biz de mutlu o kadar gerisi boş.. mutlu ol e mi abla jo.. her şeyin ennn iyisini hakediyorsun.. hep en iyiler seni bulsun.. Allah yolunuzu açık etsin.. sen hayatında ne olsun istiyorsan ben arkandayım.. tıpkı senin benim hep arkanda olduğun gibi.. gözyaşlarıyla arabeske bağlanıyorum.. </strong></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"><strong>"bir tek dileğim var mutlu ol yeter.."</strong></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"><strong>bacı jo egi</strong></span></span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-70737148620132921532011-11-20T01:25:00.002+02:002011-11-20T01:40:50.182+02:00bir tat bir koku neler hatırlatıyor..<span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#990000;">uzun bir haftadan sonra ulaşılması zor cumartesi gecesine ulaşmaca.. haftalar sonra ilk defa erkenden sızmamaca.. inanılması güç yavaşlıktaki bilgisayara katlanmaca.. bir iki sohbet muhabbet.. sonra su kaynatmaca.. büyülü bohça güllü yeşilçayı suya bırakmaca.. bir iki yudum sonra.. Figen'in yerinde kareli minderli sandalyelerde oturup bu çayı tatmış olmayı hatırlama.. ya da la villa her şey sizin için otelinin kahvaltı salonunda kahvaltı sonrası keyfinde gene bu çayın eşlik etmesi.. yani gene tatil hatırlama.. Kaş hatırlama.. huzur hatırlama.. boşluk hatırlama.. ahh ahhh nasıl bir hafta idi.. her şeyden uzak.. hayatın yormadığı.. hiç bir şeyin üstüne gelmediği.. kimsenin toplantı için çıldırmadığı.. baskı yapmadığı.. tek derdimizin onu mu yesek, bunu mu içsek, üstümüze ne giysek olduğu.. haa bir de nasıl dönücez eve ya da hiç dönmesek.. hakkikaten nasıl oluyor da oluyor mesela Figen Abla'daki Serap'ın yaptığı gibi yapılamaz mı??? ne için bu kadar çaba?? </span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-75767162570550372322011-10-23T19:25:00.003+03:002011-10-23T22:34:56.754+03:00yaşam şuncağız bir şey işte..<span style="font-family:verdana;"><span style="font-size:85%;"><strong>aslında altına çok da bir şey yazılabilecek bir başlık değil.. çünkü kendi başına o kadar büyük bir cümle ki ve ayrıca içinde o kadar çok barındırıyor ki.. yaşam şuncağız bir şey.. ama ben</strong> <strong>şuncağız şeyin altında kaldığımı hissediyorum devamlı.. </strong></span></span><br /><strong><span style="font-size:85%;">gerçek kuzenleriminden birinin yanında oturup, birini izledikten sonra keyifli akşama kuzenin evinde devam ederken, duvarındaki kendi eliyle yaptığı panolardan birinde karşı karşıya kaldım bu cümle ile.. orası o kadar huzurlu bir ev ki.. bana kendimi o kadar iyi hissettiriyor ki.. </span></strong><br /><strong><span style="font-size:85%;">aslında bir yandan daha çoook şey yazasım var ama yarın ki ve koca haftalık gücü toplamak için biraz erken uyumayı hedefliyorum..</span></strong><br /><strong><span style="font-size:85%;">ve bugüne dair bir not daha: </span></strong><br /><strong><span style="font-size:85%;">memnun olmadığımı sesimden anlamak zorunda mıydın? ya da bunu bana söylemek.. </span></strong><br /><strong><span style="font-size:85%;">gene yanlış ruh hallerindeyim.. çıkmak lazım.. yeniden güç kazanmak lazım.. şükretmek lazım.. herşeye.. sabretmek lazım güzel şeyler, güzel günler için.. zaman lazım düze çıkmak için.. </span></strong>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-39049790619917765162011-09-08T22:57:00.002+03:002011-09-08T23:01:44.330+03:00..zor olan ne biliyor musun sevgili günlük? herkes o halleder, üstesinden gelir derken, senin kendinde o gücü görmeyip, savaşma gücünün olmaması.. dahası ne için savaşması gerektiğini anlamayıp, napıyoruz biz burda, ne için, kimin için demesi.. altı üstü bir nefes değil mi tek ihtiyacımız olan? ne diye onca yorgunluk? çaba??<br /><br />gene mi cevapsız sorular?? hayat kısır döngü..egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-3948035103118731322011-07-13T13:31:00.005+03:002011-07-18T10:57:58.210+03:00an..<span style="font-family:verdana;font-size:85%;">az sonra aşağıya kopyala&yapıştır yapacağım yazıya hiç dokunmadan yayınlıyorum.. tatilin güzel bir anı ve genel özeti denebilir.. her şey çok keyifliydi.. çook iyi geldi.. ve işte o yazı..</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#ff0000;">"An.. bazen ınsanın mutlu olması ne kadar kolay oluyor.. Sadece bır an kendını ozel hıssetmek.. saatlerce uzerıne konusabılecegı veya gunlerce unutmayacagı o salıseler ıcınde olan bır anlık mutluluk.. Ve hatta ıste buraya yazıp olumsuzlestırmek.. kas ta mutlu,mesut,huzurlu,keyıflı,bol dınlenmelı,kafa dınlemelı,herseyden uzaklasmalı ve tekrar keyıflı ve tekrar keyıflı bır tatıl.. her gece nıyet edıp bır turlu ıcerı gırılememıs bır mekan adı da zıpır! fırt.. Icerde supper sarkılar calıp,supper soyleyen bır grup (zoolimpos) ve 0 seyırcı,dınleyıcı.. Kendılerı calıp,kendılerı soyluyorlar yanı.. Balkonu loca gıbı belleyıp yerlesmece, mekanı kapatmısız gıbı mutlu olmaca.. Sonra super sevımlı garson sandıgımız gıtarıstın gelıp sıparıs alması.. Barmen arkadas antalyaya gıtmıs de :)) sarkılarda kacıp kacıp sıparıs dagıtıyor yavrucak.. Sonra hoop sahneye elektro gıtarı ıle solo yapıp, kulaklarımızdan pasımızı sılmece.. Garıplıkler dolu tatıl, garıp bır gece.. veee vokalde bır esmer.. Ses masalllah.. Sarkı secımlerı de keyıf verıcı.. Arada locamızı zıyaret etse de agır ablalıgı bozmamaca salaklıgı.. Sonradan gereksız kalabalık, locamızı ısgal etmek ısteyen ıpsız,sapsız hıyarlar.. Ama hepsı onemsız.. otele donme kararı.. Son bı parca ısteme ıstegı.. Acaba ne olsa ne olsa derdı kı o arada bı kac sarkı daha dınlemece :) 3 ayımın sahıbı tesmer sınava gırıs kagıdından bır parca koparmaca ve locamızı onceden zıyaret etmıs tatlı bı kızcagızdan aldıgım kalemle o sarkıyı yazmam "Öyle sarhoş olsam ki.." kagıdı bır leydı edası ıle vokalın onundekı sehpaya koyus, o sırada baslayan yenı bır sarkı, ıste bır an sonra o sarkının caktırmadan "Öyle sarhoş olsam ki.."ye donusmesı, aptal olmus bır sekılde sahneye donmeeem ve o an, o muhtesem goz goze gelme ve keyıfle sarkıya eslık etme.. bu sadece bır jest ama nasıl keyıf verdı anlatamam.. tatılımız (kaş) zaten jestlerle dolu gectı, sankı bız gelmeden karsılasacagımız herkese tembıhlenmıs gıbı bak bunlar ne ısterse yapın denmıs gıbı bı hal.. hepsı unutulmaz bır anı olacak yarın bu saatlerde gerı de kalmıs olacak.. hep guzel hatırlanacak, hep keyıf verecek.. 08.07.2011 03.09.."</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;"></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;">sınav ve tatil sonrası bomba gibi hayata dönen egi :)</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-36761307846834861462011-06-30T00:19:00.003+03:002011-06-30T00:22:54.733+03:00azzz kaldı..gerçekten geri sayım.. bitsin artık.. ama iyiyim, huzurluyum, hazır mıyım bilmiyorum ama artık cumartesi olsun istiyorum :)) acaba delileeer gibi sınava girmek istememden mii yoksaaaa sadece Kaşşş mıı?? yoksa huzuuuur, mutluluuuk, deniz, kuum, güneş ve hepsini Özican'la yapacak olmak mı? :))<br />neysee kısa kesiyorum, muhtemeln bi daha tatil sonrası yazarım bi ara ama az kaldı tekrar belirtmek isterim :))<br /><br />geri sayan egi :)egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-63545373957074874492011-05-14T13:39:00.002+03:002011-05-14T13:42:38.473+03:00ilk bahaaar iiiilllkkk!<span style="font-size:85%;color:#ff0000;">Ozi dedi ki gene yanlış dilekler, istekler beklentiler içine giriyoruz.. Bahar dedik, ilk mi son mu belirttik mi?? İstediğimiz zamanında bir "ilk"bahar.. havalar öyle gidiyor ki soğukkk bir sonbahar havasında, griliğinde.. Bu da ister istemez ruhlara yansıyor.. hatta kış mahmurluğu neredeyse.. eveeeet hadi gelsin "ilk"bahar hayatımızın her aşamasına.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">:))</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">"ilk"baharı bekleyenler kulübü :)</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-50485687731007111412011-04-28T10:06:00.001+03:002011-04-28T10:22:54.400+03:00hani bahar??nisan sonu geldi ama hiç bir bahar gelmedi ne olacak böyle???egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-91033745461511379772011-03-01T01:38:00.005+02:002011-03-01T01:50:47.221+02:00damar gece ve yayını bekleyen yazı..<span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#ff6600;"><strong>Madem gece bu kadar damar, hayat bu kadar puslu, hava bu kadar soğuk, dünya bu kadar karışık ve kafa bi dünya o zaman 11.02.2011'de telefonuma aldığım notu artık yayınlama vakti..</strong></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#ff6600;"><strong></strong></span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#ff6600;"><strong>"Artık bahar gelsin! Hem şu vücudumdaki, ruhumdaki yorgunlugu alıp gitsin, hem de tüm coşkusu ile sarsın artık şu hayattaki her anlamda suren grafıktekı asagı gıdısı, tavan yaptırsın.. Abuk sabuk ınsanları abuk sabuk mesajları ıle hayatımın her canları ıstedıklerı zaman tam orta yerınden delip delik desık edip, benı ıyıden ıyıye dagıtmasından cook sıkıldım artık.. En son bırıne patlayıp YETER benı benımle bırak dıye ya da YETER bıttıyse bıtsın uzatma defol cık gıt hayatımdan, sen de, karın da ya da evlenmeyı dusundugun kız arkadasın da hepten cıkın gıdın hayatımdan! Hayatta en nefret ettıgım ıkı yuzluluk halınden, sahte yuzlerden, maskelerden kuurtarın benı.. O hep herkese gulumseyen, ınsan seven egı artık sıkıldı bu maskeden.. hayatımın ıcıne eden ınsanların yuzlerıne gulmek zorunda bırakmayın ve pılınızı pırtınızı toplayın cıkın hayatımdan... Coook hızlıca cıkın ve bılın kı ben hııc ama hıııc bır seyı unutmadım, unutmam... Ne bana kendı rahatınız, keyfınız ıcın cektırdıgınız acıyı, kederı unutmam, her seyı her seyı ve hatta benım hayatımı bıle gormezden gelmenızı de unutmam.."</strong></span><br /><strong><span style="font-family:Verdana;font-size:85%;color:#ff6600;"></span></strong><br /><strong><span style="font-family:Verdana;font-size:85%;color:#ff6600;">yetsin be artık..</span></strong><br /><strong><span style="font-family:Verdana;font-size:85%;color:#ff6600;"></span></strong><br /><strong><span style="font-family:Verdana;font-size:85%;color:#ff6600;">not: ayrıca güneş durmuyor şimdi de pinhaniçalıyor.. diyor ki "herkes aynı hayatta.."</span></strong>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-31760839413485758602010-11-28T02:49:00.003+02:002010-11-28T03:53:40.192+02:001 hafta değildi bu üzerimizden geçen..<span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">Nasıl bir haftaydı bu? Bayram nasıl oluyor da sadece 1 hafta önce yaşanmış olabiliyor? O kocca dinlence, eğlence, gezmece, tozmaca, gülmece, tembellik nasıl oluyor da takvimlerde sadece 1 hafta gibi görünen 7 gün öncesinde kalıyor ben aylar geçmiş gibi hissediyorken, üzerimde ayların yorgunluğu olduğunu hissederken? Güya hep güzel şeyleri de yazma heveslisi ben, bayram haftasına dair 2 satır yazmayı beceremeyip gene keyfim kaçıkken gecenin 3'ünde buralara düştüm.. gerçi bayram haftasına varana kadar öyle hengamelerin içine soktu ki bizi çoook sevgili patronumuz bayramın gelişinin bile farkına varamadık, belirsizlikler, sıkıntılar, cevap bekleyenler, bilinmeyenler, aptallıklar, hırslar, zamansızlıklar içinde boğulmaca.. üstüne saçma sapan nedenlerle gene hiç bir şey elde edememe, üstüne bayram olsa ne yazar.. eskiden adi pollyliğimden, şenliğimden bana her gün bayramdı, artık yaşlanıyor muyum ne oluyorsa her gün bayram olsa da tat tuz yok, ya da bana gene her gün bayram ama bu defa sinir stresten bu delilik.. neyse gene gelelim bu haftama, pazartesi öyle çok da sendrom şeklinde geçmedi, yapılması gerekenlerin yapıldığı ama gene uzuuun süren bir iş gününün sonunda, dükkanın kepenkini kapatıp çıkabilecek kadar geç çıktık (kepenkler çoook eskilerde kalmış olsa da..)</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">işler hallolunca geç çıkışlar bile koymuyor insana ve ayrıca bu geç çıkma işine kendin karar veriyorsan, emirle değilse, ama bir de şöyle bir şey var ki sen ne kadar geç çıkarsan çık, ne kadar kendini paralarsan parala kimse buna değer vermiyorsaaaaa işte o zaman çıldırıyor insan.. salı sallandı ama sonuna güzzel bir etkinlik koyduk resmen ruhumuzu besleyen bir klasik müzik dinletisi ile..üstelik nasıl muhteşem bir mekanda, insan hayatı ne kadar farklı görüyor, farklı algılıyor böyle seslerle, böyle mekanlarla.. her klasik müzik dinlediğimde dediği gibi gene dedim, yarından itibaren heeep klasik müzik dinlicem, mutlu olucam diye.. ama şunu yapıcam, bunu yapıcam, bunu hayatta yapmıcam dediğimiz şeylerin ne kadarını hayata geçiriyoruz, kendimize ne kadar söz geçirebiliyoruz şu hayatta?? -1</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">(egi gene sorularına başladı)</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">hafta ortası gene yoğun ama normalimsi gene uzun bir iş günü, ama hep yorucular, eve pestil gibi gelmece, sanki taş ocağında çalışıyor gibi pelte halleri..</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">perşembe gene etkinlik günü müthiş bir performans eşliğinde "kendi kendine konuşmaktır AŞK.." AŞKın ne olduğuna kimse karar verememişken birinin tam bir cümle kurabilmesi "-dir,-dır" eki ile kesin hüküm verebilmesi bile etkileyici.. hakikaten AŞK nedir? AŞK kimdir? -2</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">cuma geldi hoş geldi, ertesi ne de olsa 2 gün tatil bana, haftaya da ortağıma.. ta kii gene akşamın 7'sinde patronla konuşuncaya kadar.. </span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">"sezon kapandı" artık ikinizde geliyorsunuz..</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">ne bu??? balık sezonu mu? biz sadece onun attığı yemlere odaklanmış, 5 sn'lik hafızası olan muhasebenin balık kulları.. o istediğini ister, istediğini yapar, istediğini yaptırır, istediğini alır, istediğini verir ya da hiiiiç vermez, verirseee biri duyar maaaazallah!!! ben ömrümde böyle geri zekalıca sistemler (sistemsizlikler), böyle iletişimsizlik, böyle ben yaptım olduculuk görmedim, hadi gördüm, duydum diyelim ama beeeeen nedeeen yaşıyorum bunu???</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">nedir bu kadar basiretimi bağlayan ve hareket etmemi engelleyen?? neyi bekliyorum keşfedilmeyi mi???-3</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">böyle ruh hali ile biten bir cuma(nın)ertesi hakkında herhangi bir şey yazmaya gerek var mı? öküz gene öküzdür cumartesi günü, gene eşşek gibi gider, eşşek gibi çalışırsın çünkü sesini çıkarmazsın, çünkü o ısırır, o yer, seni o yarattı ya ona karşı gelinmez... Ulan sen senin var olma nedenin anana babana bile karşı geliyorsun senden bir şey istedikleri, senin yapmak istediğin bir şeyi engelledikleri zaman, bu onlardan daha mı büyük? daha mı ulu? daha mı kıymetli, değerli, önemli??-4</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">ve işte tek tatil günüm pazarımın 4 saatini yedim bile, kaldı 20 saat! bu 20 saatte hem uyuyacağım, kocca ve sinir bozucu haftanın yorgunluğunu atacağım (ki 20 saat uyusam belkii bir kısmını atarım öyle bir ağırlaşmış, bitmiş hissediyorum kendimi).. hem 5-6saat dernekte geçireceğim, 1 saat civarı uyanış-hazırlık ve kahvaltı için.. yemek yiyeceğim, yol gideceğim, 1-2 insan yüzü görmeye çalışacağım, nefes alacağım, sonra bir de bakacağım ki büttün hafta beklediğim gün bitivermiş, hani ders çalışmak, hani Hrant'ı okumak, hani puzzle yapmak.. vaaay bee ne kadar güzel bir pazarmış bu herkese yeter.. eline geçenler (kalan varsa) ve bir pazar sana yeter mi?-5</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">blogu yazarken bazı yerlere sayılar verdim, hatta bazı yerlere değil bazı sorulara..</span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">eğer gerçek bir hayat istiyorsam bu 5 soruyu çözmeliyim ki hayata yeniden başlayayım.. </span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">onun için bana şans dileyin bu soruları ennn kısa zamanda çözüme ulaştırıp aranıza döneyim diye.. </span><br /><span style="font-family:verdana;font-size:85%;color:#660000;">5 soru işaretli egi</span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3281532656084264210.post-13523741858745500802010-11-07T23:24:00.002+02:002010-11-08T01:03:29.584+02:00333 :)<span style="font-size:85%;color:#ff0000;">ne yazık ki çooook uzun zaman olmuş her zaman ki gibi.. amaaa bu defa bir hüzün, bir sıkıntı, bir kızgınlık ya da bir umudu paylaşmayacağım bu satırlarda.. bu defa mutlu geçen bir kaç zamanı ölümsüzleştirmek istiyorum, hatta bunu yazmak için bile geç kaldım ama geç de olsa yazmam önemli, şu satırlara başlamış olmam bile büyüüük gelişme :))</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">29 ekim normalde bir çok çalışan insanın izin günü olmasına rağmen, resmi tatil olmasına rağmen bizim firmada işler başka türlü işliyor, geçen sene direkt olaraka biz resmi değil dini bayramlarda tatiliz diyen patronu 28 ekim akşamı kapıdan çıkmamıza 2 dakika kala bir deli cesareti aradım.. (bu arada belirtmeme gerek var mı bilmiyorum ama bir çok arkadaşım 28 ekimde de yarım gün çalıştı..) yarın normal mi çalışıyoruz dedim, yarın ne cumaa değil mi dedi, dedim cuma ama 29 ekim.. hee hahaha şeklinde dalga geçti kendileri, cumartesi kim gelecekse o yarın gelmesin o zaman dedi.. yani hedeften şaştı, normalde olması gereken muhasebenin hepten kapalı olmasıydı amma biz orda sadece muhasebe değil tüm eksikleri dolduran elemanlar olarak çalıştığımız için bizsiz yapamıyorlar :S normal sırada cumartesi benim izin günümdü yani patronun kafasına göre ben cuma gelecektim, Demom da cumartesi.. Amma işte orda her şey değişti, Demom daha önceden de demişti, sen gelmezsin 3 gün tatil yaparsın diye ama ben patronun izin vereceğini düşünmüyordum ikimize ya da ikimizden birine, neyse Demom bir güneş gibi doğdu :) (bu arada Demom kimdir diye de bir dip not düşmeli: kendisi benim hayatımı değiştirenlerden, firmadaki bölüm değişikliğim Demom yalnızdı diye ortaya çıktı, burda öğrendiğim bir çok şeyi kendisinden öğrendim, ayrıca şu firmada 2 çalışıp, 1 gülüyorsak, çalışmaktan keyif alabiliyorsak, üzerimize iş kitlendikçe kahkahalarımız daha şen çıkıyorsa bu ikimizin uyumundan ve hatta ikimizin deliliğinden kaynaklı, iki deli birbirimizi bulduk, gemiyi yürütüyoruz ama kimse farkında mı bilmiyorum. biraz kader arkadaşlığı, biraz yoldaşlık, bir garip yolcuyuz hayat yolunda, dostuz, arkadaşız, abla-kardeşiz.. kendisi hakkında daha çook şey yazılır da aynı bi yazı olsun o da) ne diyorduk Demo ısrarla sen git 3 gün kullan, bari birimiz tat alsın diye kahramanlık yaptı, ben de kıramadım kendisini :) </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">ehhh o andan sonra beyin işlemeye başladı napmalı, ne etmeli, kiminle görüşmeli, nereye gitmeli, plan plan plan.. tatil günlerinde yapmaktan en çok hoşlandığım şey, çevremdeki değerlilerimle olabildiğince görüşmek ama skor yapar gibi minimum zamanda maksimum kuzen, arkadaş, aile ile görüşmek hep hedefim ve tabii keyif almak :))</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">29unda yengem de izinliymiş çoluk çocuk, anacım, ablam toplanıp halama gidelim dedik gündüz programı için, akşam üstü Taksim'e geçip Gizem, Cihan falan bir şeyler yaparım diye düşündüm şehre inmişken..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">Günü aile saadeti şeklinde geçirdim, planladığım gibi, ama akşam üstü kızlarla buluşamadım, amaaaa yengem ve abimlerle Taksim'de program yapan arkadaşımızı dinlemeye gittik, gayet keyifliydi.. üstüne Gizemim beni mesaj yağmuruna tuttu, bize gel bize gel diye hatta mesajlarından biri "sen, ben, nargile, şarap, noluuur gel.." idi :)) ehhh gelinim çağırmış gitmeyecek miyim :)) babama da sorup değişik atraksiyonlarla Gizemlerle buluşup onlara gittim, onların balkonlarında gece yarılarına kadar keyif yaptık, bana özel bir köşe hazırladılar, battaniyemle, ufonun karşında kuruldum, sohbet, muhabbet, gırgır, şamata ve hayat.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">gecenin bilmem kaçında yatmamıza rağmen sabaha saatimi kurdum 9a, eve kahvaltıya yetişmek için, aile saadetine devam ve hem geceyi dışarda geçirip hem de gün boyu da evde bulunmayıp göze batmamak için :))) bir de tabii hazır 3 gün tatil varken uyku ile zaman geçirmek işime gelmedi, daha görülmesi gereken çok insan, gezilmesi gereken çok yer vardı :) sokak simitlerini alıp evin yolunu tuttum yeni gün yeni planlar için cumartesi sabahı.. bu arada evin beylikdüzünde olması hayata hep 1-0 geriden başlatıyor, boş trafik bile olsa bir yerden bir yere ulaşmak ennn az 1 saat sürüyor, 1 saatlik kocca bir kayıp.. neyse ona da alıştık, sonunda keyif varsa her yere giderim, hiiiç üşenmem bilinir:)) </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">neyse çoluk çocuk gene kahvaltı ardından günün planını oluşturmaya çalışıyoruz, aslında kahvaltıya Ümran Yengemi de davet etmiştim ve bu 3 günlük tatilde kendisi ile mutlaka görüşmek niyetindeydim, çünkü pazartesi itibariyle gene radyoterapiye başlayacaktı, o vücudunda gene görülen illet yüzünden.. bu konuyla ilgili hiç olumsuz bir şey düşünmüyorum, evet tedavi dönemleri zorlanıyor ama bitecek biliyorum.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">neyse bir türlü programlarımızı uyduramadık yengemle, eee saatte öğleni geçiyordu artık eginin evden çıkma vakti gelmişti de geçiyordu bile :)) </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">Liseden can dostum Pınarımla konuşmuştuk günler öncesinden tatillerimiz çakışırsa görüşelim diye, onunla acayip maceralı yolculuklar, devamlı plan, program, yer değişiklikleri ile en son aynı otobüse binerek başladık dolanmaya.. çok değişik 3 gündü aslında benim için, evet bir yandan gezmek eğlenmek ile geçti ama bir yandan da çevremdeki ve hatta tanıdığım birine hasta ziyareti yaparak birilerini mutlu etmeye de çalıştım, enteresan yani.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">Önce Pınar'ın bir arkadaşını ziyaret ettik hastanede, ne olduğu bilinmeyen bir rahatsızlığı varmış ama biz gittiğimizde sonunda teşhisi konmuştu ve tedavisi olan bir hastalık olduğu için yüzü gülüyordu Eda'nın.. O kadar mutlu oldu ki Pınar'ı gördüğünde ve hiç tanımadığı beni gördüğünde.. insanlar böyle zamanlarda çevrelerinde kesinlikle birilerini istiyorlar ve gerçekten mutlu oluyorlar, değerini bilen birileri olduğu için, o mutlu oldu biz de olduk, üstelik teşhisi konulduğu için daha da mutlu olduk, umarım enn kısa zamanda hiiiç bir şeyi kalmaz..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">2. izin gününde de nargile nasip oldu bize :)) Pınar daha evden çıkmadan söyledi ben nargile isterim diye:)) ne çok nargile tutkunu olmuş çevremde:)) gene hayatıma yeni yeni girmiş bi arkadaşımdan aldığımız tavsiye üzerine gittik bir yere, ne yalan söyleyeyim Gizemler içtiğimin tadı bambaşka :)) Pınar'la da sohbet muhabbet, keyif.. hatta Özge'yi de aradık gene liseden diğer candostumuz, ulaşamadık ama eve geldikten sonra konuştuk onunla da uzuuun uzuuun o artık evli ve Balıkesir'de, görüşemesek de telefonla yetiniyoruz artık.. sonra gene dönüş yolu ve eve varış.. üzerinden bi hafta geçtiği için cumartesi gecesini hatırlamıyorum ama herhalde o akşam da evde oturmuşumdur :)) </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">pazar sabah gene koştur koştur dernek, dernek de keyifli geçiyor ama aaa bu arada cumartesi üniversiteden bir arkadaşım ile haberleşmiştik gene ne zamandır görüşmediğim bi onunla görüşmeyi beceremedik bu 3 günde.. pazar dernek sonrası onunla görüşecektim ama gene aile saadeti moduna geçmem gerekti..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">bu defa istikamet Florya.. ordayken farkına vardık Florya'da yaşayan 3 tane akrabamızda o illet hastalık var acaba ordaki herhangi bir çevresel faktör bunu tetikliyor olabilir mi? 2 tane yeni ameliyat olmuş hastayı ziyaret ettik, birinde tümor tamamen alınmış, temizlenmiş ..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">diğeri kim biliyor musunuz?? geçen sene Kübra'dan bahsetmiştim bir çok kez.. şimdi onun o melek annesi de aynı illet ile savaşıyor, hem de doktorların ihmali yüzünden uzun süredir ilerlemiş bir halde.. onun da tedavisi sürecek, umarım çook kısa bir zamanda atlatır bu kötü günleri ve artık bu aile bir daha böyle günler yaşamaz.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">umarım kimse yaşamaz..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">ordan bu 3 gün içinde mutlaka görmek istediğim Ümran Yengemlere de uğrama kararı alıyoruz taa Florya'ya kadar gelmişken ama onlar henüz evde olmadıkları için oyalanmak için aile saadeti şekilden uzuuun bir aradan sonra dışarda yemek yiyoruz. Annem, babam, ablam ve ben olarak.. küçük kadro, sakin, sessiz ve tabii hizmet sektörünü devamlı eleştiren tipler olarak :))) ama birlikte olmak güzel, birlikte vakit geçirmek gene keyifli.. </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">ehh artık çayımızı da sonunda buluşabildiğimiz Ümran Yengemlerde içiyoruz :)) umutlu, olumlu bakıyor o da yeni tedavi dönemine, gene gülüyoruz, gene sohbet muhabbet gene keyif..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">diyeceğim şu ki.. çevremi seviyorum, tanıdığım tanımadığım insanları mutlu etmeyi seviyorum, sevdiklerimle keyifli vakit geçirmeyi seviyorum, offf gene tam adi polly halindeyim galiba ama seviyorum ben be bu hayatı:)) herşeye rağmen :)) hayat bana sık sık kazık atsa da, sık sık tökezlesem de ben insanları sevmekten, insanlara değer vermekten vazgeçmem arkadaş..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">burda tekrardan Demom'a bu 3 günü bana yaşattığı için teşekkür ediyorum, ee Demom seni de seviyorum biliyorsun, iyi ki varsın :)</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">bu 3 günde görüşülmesi gereken mutlaka zaman bulunacak 2 kişi daha vardı;</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">biri fazla gezenti olduğu için kendisine İstanbulda sınırlarında bulamadık tabii ki fırsattan istifade İzmirlerdeydi Özi, ama onunla acısını geçen cuma günü Fransız Sokağında çıkardık, Levent Yüksel konseri niyetine(!)..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">diğeri de poet ortağım.. o da şimdilik buralarda değil.. uzun zaman oldu yüz yüze görüşemeyeli ama hayat boyu irtibatın kopmayacağı, hep birbirimizden haberdar olacağımız ve arada günümü müzikle şenlendirecek my angel :) </span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">pişşşt hayatımdakiler sizi seviyorum:))</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">iyi ki varsınız..</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">not: alkollü falan değilim, çok öpücem havalarında bir yazı olmuş :))</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">biraz da uzun olmuş sanki, 10 yazı çıkarmış ama bikere yazarım tam yazarım ve saatte gene 1 olmuş :SS</span><br /><span style="font-size:85%;color:#ff0000;">nedensizce sevgi dolu egi :))</span><br /><span style="font-size:85%;"></span><br /><span style="font-size:85%;"></span>egihttp://www.blogger.com/profile/01123987115371324571noreply@blogger.com3